Éischt Sëtzung: Déi koreanescher Fraen an der Famill

Dat ass net ze soen, datt Si mech net kennen

Ech sinn nach net sécher, wat de Fall ass, fir éierlech ze sinnEch kann d Saache erklären, an Korean, bis ech blo am Gesicht, awer wann et drëm geet, ze weisen, meng Perséinlechkeet, meng tatsächlecher Perséinlechkeet, et ass schonn eng seltsame Saach.

Et schéngt an enger anerer Sprooch meng Perséinlechkeet ass eppes anescht.

awer mir hunn e laange Wee, vun eisem éischte treffen virun fënnef Joer.

(Dëse Bäitrag enthält affiliate-lénks, wat bedeit, datt ech kréien e bestëmmte Prozentsaz vum Verkaufs, wann Si den Kaafen nom Klick. Villmols Merci fir Är Ënnerstëtzung.) Et war en zimlech séier zesumme Fall, datt war et fir mech, näischt besonneches. Jae-ol an ech hat nëmmen dating fir e puer Méint, mä eppes zu mir gesot mir, datt hien dee war, deen, wa mer net bestueden, fir weider dräi Joer. Hie war um Wee runter no Busan, wou seng Famill lieft, an ech sot, ech wollt kommen a Si treffen. Minutten ier mir gespillt an d 'Haus vu senger Schwëster awer, Jae-ol azielen mir drop virbereet sinn, well Koppelen, ginn Si laangfristeg oder net, an der Regel treffen sech d' Elteren, bis Si sech decidéiert hunn, hei ze bestueden.

Ech goung an e Zimmer mat senger Mamm, seng Schwëster an Hirem Mann an zwee Kanner.

Nodeem ech gebraucht, déi wéineg Spaweck, bewosst ech zu der Zäit mech virzestellen, déi Jae-ol iwwersetzen muss, well Si net verstoen konnt mech, seng Mamm, déi éischt richteg Ausso war,"Oh, gutt. Si ass net Fett."an ech war mir net ganz sécher eng entspriechend Äntwert. Anscheinend, wann Jae-ol genannt hat, a vum vollek, datt hie war, wéi hie seng auslännesch Frëndin a Si war Amerikaner, seng Mamm kéint nëmmen Bild e puer grouss westlech Meedchen. Ech war sécherlech nach grouss wéi Si a seng Schwëster, d béid steet eng vollstänneg Fouss méi kuerz wéi ech. De follow-up war eng Fro iwwer meng Aarbecht a wann Se geschengt zefridden mat ménger Aarbecht Meedche Stoung, ware mir sëtzen.

Gelant mir sëtzen fir e klengen Dësch am Wohnzimmer, um Buedem, obwuel Si mir gesot Sëtz ech op der couch op enger Säit.

Ech war mir net ganz sécher, wou ech siche sollt, gelongen. Meng zwou Optiounen ware seng Mamm, déi mech nëmmen ansah ouni e Wuert ze soen, fir déi meescht vun der Zäit, oder seng Schwëster, déi guer net ginn mir e Bléck. Ech war ganz ennerstëtzung dankbar, wéi ech denken, all vun eis waren, datt et zwee ganz jonk Kanner an de Raum, fir mat ze spillen ze freeë, d peinliche Stille. Jae-zoo s Mamm gefrot, ob mir waren ëmmer bestuet an Jae-ol erkläert, datt ech wëlles, Iech ze treffen, an erkläert, datt vläicht d westlechen Leit hunn ënnerschiddlech Gewohnheiten, wann dating. Kloer war duerno, datt d 'Famill schonn erwaart hat, eng Aart vu Ukënnegung a wann keng koum, d' Loft an de Raum, berouegt sech a seng Schwëster stärekataloge aus eppes z Iessen, obwuel Si sech nach ëmmer net, sech bei mir fir déi nächst puer Stonnen. Op engem Punkt war jiddereen an engem anere Raum, an ech war eleng an dem Wohnzimmer, wéi Jae-ol koum ze Froen, wéi ech war. D 'Tréine stärekataloge mir an d' Aen, well ech museschen mech, als ob seng Schwëster mochte mech net, an nach méi schlëmm, ech bewosst net, ob ech et war, oder wann et war, datt ech eng Ausländerin, Si war dogéint. Sou logesch, an unbeholfen, wéi et kéint sinn, hien huet a kritt Dir a sot Hir, Si kommen an d Wohnzimmer. Hien erkläert, wéi ech museschen, a Si erkläert, datt Si keen Englesch schwätzen konnt an dat war extrem peinlich, mee Si geduecht, guer net drun, datt ech en Auslänner. E Gewiicht gehuewe gouf. Et huet do eng kleng Comfort zu der Tatsaach, datt mäi sinn en Auslänner, deen Grundgedanke ass et op d mannst, war net Eescht fir seng Famill.

Dës Mëttel goen ze pflegen d Säit

D 'Gewiicht koum op meng Froen, wann ech eng Begéinung mat dem Patriarchat vun der Famill an Jae-zoo' s Mamm erkläert, datt, obschonn Si ware glécklech, mech ze treffen, ech géif net treffen, déi säi Papp, bis et eng Bestietnes Ukënnegung, oder op d mannst eng méi definitive an langfristige Bezéiung status. D fraktioun Geschichten, déi ech gehéiert huet, iwwer seng Famill gëllt an dësem Sënn, an ech géif net treffen, Jae-zoo mäi Papp bis zu zwee Joer oder sou spéit. Seng Famill drun gewöhnt, mech a meng Besicht, wéi ech mat Iech. Mir bleiwen géifen, an d Haus vu senger Schwëster all kéier, wa mer goungen no Busan, déi net änneren, bis mir haten bestuet a waren goufen zum schlof ze no Doheem. Seng Schwëster kaaft kleng sandwich oder Uebst fir mech z 'Iessen an der fréi, fir ze wëssen, datt eng grouss Schossel Reis an kimchi war net wierklech dat, wat ech war Begierde un o' Clock in the morning. Si koumen och ze wëssen, datt ech wierklech net Iessen vill an Reis all, sou war et och besser, mir ongeféier hallef sou vill wéi Si Gaben och déi aner Erwuessener a gitt mir e Kand-size-hëllefen. Ech gouf benotzt, fir seng Famill stänneg freet, ob Si mir kafen oder eppes gëff mir eppes, dat ech, obwuel ech war begréissen, war ech och extrem unangenehm, well ech wollt net wierklech nach eppes brauchen am Allgemengen an d Saach, Si géif virschloen, déi ech museschen, ware méi wéi ugebueden sollt ginn, fir nëmmen eng Frëndin. Si géif daueren an Jae-ol géif soen, Si eppes, d gëeegent ass, béid Säiten. Jae-zoo s Mamm gewöhnt, an ech mag zu denken, ass komm, fir ze genéissen, meng Hartnäckigkeit op, umarmen Si, wann ech Si treffen an dann verabschieden. Elo, och Jae-ol geet an eng Umarmung vu senger Mamm, eppes, dat Si ni gedon, ier ech koum. D 'ganz fraktioun Wäerter, a spéider géif ech gesinn, wéi d' konservativer, wann ech trëfft Jae-zoo s Papp, waren fir mech schwéier ze verstoen. Hir mangel oppe lächelt oder lacht, oder den Ausdrock vun all Zort war eppes aneschtes, wat war schwéier fir mech ze digest. Virun eiser Hochzäit a Südkorea hu mir eis Famillen zesummen ze Iessen, an ech mengen net, et war bis zu deem moment, datt Jae-zoo Famill verstanen, firwat ech hunn ëmmer versicht e Witz ze reißen oder en Spill spillen, mat jemandem. Meng Famill huet d gesamtheet vun de Géigendeel a Bezuch op wat mir maachen, wann mir zesummen kommen. No där Moolzecht, Jae-zoo 's Famill geschengt net sou unangenehm, mat mengem Faq ze maachen all lescht oder ze lachen, fir mech oder nëmmen ëm d' Atmosphär an der Regel eppes émile reuter als d Recht eescht Atmosphär, déi Hir Famill an der hofburg.

Ech sinn eng ganz glécklech Duechter-in-law mat enger koreanescher Famill, déi gemaach hunn, eis Entscheedung ze bestueden, nach méi schwiereg wéi et war.

Ech sinn froh, datt Si waren einfach sou averstane sidd, wéi meng Famill war ze Jae-ol.

Et gëtt zwar ëmmer nach e puer Saache, déi schéngen seltsam fir mech, wéi wann seng Mamm seet mer eng danaë am schlof äppel, eng Joints Reis an puer Socken am Fréijoer oder Anrufe aus dem bloe eraus, an freet just, ob meng Heizung fonctionnéiert, ouni viregten Hiwäis, datt et war net ech weess, Si këmmert sech, an dat ass, wéi Se s mir weisen.

Eis Gespréicher sinn net déif oder Notiz-würdig, awer Si sinn eis. Eis Bezéiung ass wéi keng aner, déi ech je hat. Akzeptéiert gëtt vun de Fraen an der Famill war de Grond, firwat ech ugefangen ze léieren, um Spaweck ernst an ech sinn froh dass mir d 'Gespréicher, och wann d' southern-zitat an meng Norddeutsche Geschriwwen kann ëmmer nach en Hindernis fir d Versteesdemech. Fënnef Joer sinn vergaangen, zanter den éischten treffen an ech fillen mech ëmmer nach wéi ech wëll, sou vill ze wëssen, méi iwwer dës Famill, datt ech scho bestuet an d an trotzdem sinn ech sécher, no fënnef Joer gëtt et nach genausou vill Froen.

Ech erlieft vill derselwechter peinlichen Momenter.

Ech bestuet en däitschen an Däitsch geléiert besonnesch, sou konnt ech d 'Kommunikatioun mat senger Famill, d' schwätzen Schweech Dialekt.

Hir Interkulturelle Bestietnes gëtt Hiert Liewen bereichern, wéi s de kann net eemol gesinn, nach.

Ech send Iech vill paolo bianchini an déi bescht Wënsch. Jade villmols Merci, Jade. Ech si ganz gleewen Si. Ech hu scho vill geléiert vun Iech, mä et gëtt esou vill méi ech wëll léieren, nach ëmmer. Ech liebte den Deel iwwer d Umarmungen. Dat maache mer mat all eise famill, an et ëmmer iwwerraschungen, awer ech weess, Dir gär Si och. Ha-ha, wann een sent Iech eng box mat Uebst heescht et, datt Si sech fir dech kümmern.

Meng Mamm seet mer Kisten Uebst aus dem bloe eraus, wéi gutt heiansdo dräi Felder ha-ha.

Fir d éischt kéier ausgeruff Si un a gefrot, ob ech mochte äppel. Ech sot jo, an Dir leet Se op.

Ech didn t ze verstoen, firwat an dann eng box mat äpfeln den nächsten Dag ukomm.

Vill ze vill fir nëmmen zwou vun eis z Iessen, ier Si verrascht. Ech war dobäi, apfelmarmelade, Apel, Brout, Apfelkuchen an all Frënn, déi iwwer koum, an d renne geschéckt ech Si no Doheem mat äpfeln. Hahaha, ech mag äppel, awer net sou vill, hei. Datt s schwéier, wat bedeit, datt de Porto war wuel deier. Si ass ganz léiw zu mir. ^^ eppes oder aneren an hie war sech fir en Openthalt bei senger Schwëster s Haus.

Ech hu gefrot, ob ech gi kéint, fir seng Famill an hien huet mech an didn t notéieren bis mer virun der Dier stoungen, d 'koreanescher Familljen, d' don 't All Contenu op dësem blog, wann net anescht uginn, ass d' Eegeschaft vun Der Séil vu Seoul a kënnen net nach eng kéier publizéiert ginn ouni Erlabnis.